‘Had ik dat geweten ... , dan had ik misschien een loopbaan in de zorg opgebouwd in plaats van het boekhoudkantoor van mijn vader verder te zetten!’
Iedere maandagvoormiddag komt Luc van Maria-Aalter naar Veilige Have. Hij is er dan te vinden op de afdeling Larix, waar zijn schoonmoeder ooit verbleef.
Hij is één van de velen die als vrijwilliger in Veilige Have aan de slag blijft nadat familie er ooit verbleef – of nog verblijft.
Luc ontdekte er zijn passie voor ‘de zorg’.
Luc werd vrijwilliger in september 2021. Hij raakte vertrouwd met de ‘draai en de keer’ in de afdeling en werkt er nu quasi zelfstandig. Hij is iemand die ‘werk ziet’ en van aanpakken weet. Hij weet met wat en waar hij zich kan nuttig maken op de afdeling – bijvoorbeeld door te helpen bij het aanvullen van water, bij welke bewoners hij eens langs moet gaan om te helpen bij de maaltijd, enz.
Bewust probeert hij de vaste medewerkers te ontlasten van sommige taken – zij hebben het al zo druk!
Luc besteedt ook de nodige tijd om met bewoners te praten en vooral om naar hen te luisteren. Soms gebeurt dat op de kamer, soms tijdens een wandeling met de rolstoel. Hij beseft hoe belangrijk sociaal contact voor de bewoners is, ook al zijn sommige gesprekken soms niet makkelijk: een bewoner die in een rouwperiode vertoeft, of iemand die bepaalde problemen meent te zien.
Altijd streeft hij er naar het gesprek een positieve richting te geven en met een gezamenlijke glimlach te kunnen eindigen.
Maar ook zal hij bijvoorbeeld artikels opzoeken in EOS en deze dan voorlezen aan en bespreken met een bijna blinde ex-lerares ‘wetenschappen’.
Je krijgt er van al deze mensen zóveel voor terug – echt een wederzijdse verrijking.
Luc ervaart ook de teamgeest op de afdeling als zeer positief.
Zo apprecieert hij bijzonder de inspanning die Nele (ergotherapeute) doet om hem uitleg te verstrekken in verband met sommige gezondheidsproblematieken en aanverwante onderwerpen.
En … toen op 1 januari 2024 het gehele team door hun coach werd getrakteerd op een drankje en een hapje, was Luc oprecht aangenaam verrast dat ook hij erbij betrokken werd – een mooie ervaring die hem altijd zal bij blijven.
Luc heeft naast zijn vrijwilligerswerk nog vele interesses: klassieke muziek, creatief zijn met glas, met keramiek, enz.
Maar hij geeft toe dat zijn ziel toch in de ‘zorg’ ligt.
‘Had ik dat geweten …’ bekent hij ons, dan had ik misschien een loopbaan in de zorg opgebouwd in plaats van het boekhoudkantoor van mijn vader verder te zetten.
Marc Batsleer – vrijwilliger LDC